Zbiór kukurydzy na kiszonkę jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość uzyskanej paszy. Odpowiedni termin koszenia, a także prawidłowe parametry procesu umożliwiają uzyskanie surowca o wysokiej wartości paszowej. Zbierając kukurydzę na kiszonkę należy uwzględnić nie tylko dojrzałość roślin, ale także parametry koszenia i cięcia. Przyjęło się, że koszenie kukurydzy w tym celu odbywa się na przełomie sierpnia lub września, jednak termin ten powinien być określony w oparciu o szereg, opisanych poniżej czynników.
Wybór odpowiedniego terminu zbioru
W celu oceny dojrzałości kukurydzy należy obserwować kolby i wypełnienie ich ziarniaków skrobią. W tym celu należy zerwać kolbę, przełamać na pół i odszukać na ziarniaku linię mleczną. Gdy linia mleczna znajduje się na ¼ wysokości ziarna, do zbiorów pozostaje jeszcze około 2-3 tygodni, ponieważ skrobia przyrasta w tempie 0,5-1% na dobę. Idealny moment na zbiór nadchodzi gdy linia mleczna znajduje się na ¾ wysokości ziarna. Odpowiada to zawartości suchej masy na poziomie 35-38%.
Zbyt szybki zbiór jest niekorzystny, ponieważ uniemożliwia pełne wykorzystanie potencjału genetycznego kukurydzy. W tym terminie kukurydza ma wysoką zawartość wody i niewiele suchej masy, co przekłada się na niską zawartość energii. Z kolei zbyt późny zbiór sprawia, że wysoka zawartość suchej masy utrudnia prawidłowe ubicie.
Technika zbioru
Jest to czynnik, na który największy wpływ ma człowiek. Na tym etapie możemy kontrolować każdy parametr w celu uzyskania jak najlepszego surowca. Wysokość cięcia kukurydzy ustala się na bieżąco. Jeżeli do dyspozycji jest duża ilość biomasy lub materiał jest mokry, lepiej jest ciąć wyżej. Dzięki temu uzyskuje się bardziej skoncentrowany materiał. Jeżeli istotne jest zebranie z pola jak największej ilości zielonej masy, wysokość cięcia należy obniżyć. Kukurydza powinna być ścinana powyżej linii zabrudzeń, aby do kiszonki trafił materiał bez zanieczyszczeń.
Od wilgotności zbieranej kukurydzy zależy także stopień jej rozdrobnienia. Zdrowe rośliny z dobrym stay green mogą być cięte na około 2 cm. W innych wypadkach zaleca się cięcie krótsze. Drobniejsza sieczka lepiej ubija się w silosie. Oprócz długości cięcia ważne jest również dokładne rozdrobnienie ziarna. W 1 l rozdrobnionej kukurydzy nie powinno znajdować się ani jedno całe ziarno. Dzięki temu zwierzęta będa w stanie wykorzystać całą energię znajdującą się w ziarnach. Następnie kukurydzę należy możliwie jak najszybciej przetransportować do silosów, gdzie, po dokładnym ubiciu i okryciu może rozpocząć się fermentacja.
Zbiór kukurydzy na kiszonkę wymaga odpowiedniego planowania i zarządzania, aby zapewnić wysoką jakość paszy. Kluczowe elementy obejmują wybór odpowiedniego terminu zbioru, przygotowanie sprzętu, proces koszenia i siekania, a także prawidłowe zakiszenie. Przestrzeganie opisanych wyżej wytycznych pozwoli uzyskać kiszonkę o wysokiej wartości.
- Zewnętrzny materiał partnerski